Стих от Тимура Дунаева
07.08.2015 08:49

Чи зарда хъарм каны цастынгасай,
Чи бандзары уарзонддзинады арт,
Кай фадыл аррайау зилын азай азма,
Кай тыххай ма рох фаци цин дан
анкъард,
Амарут ма, малатай на тарсын,
Ныфс ама хъаруйа магуыр аз на дан,
Бамбарын ка кад бынтондар на баззын,
Ладжы ном хассынан ма фыдан
фыртан,

Райсомай сыстын, аххуырсты куыст
канын
Ма дзабырта хуынкъ, ма дарас ампыст,
Хцаджынта горатай хохма ссауынц,
Хонынц да сема сызгъаринай мызд,
Фацауыс ма разты, да худындын
хъусын,
Ма хъуыры фабадти, на дам уандын
дзурын арлау,
Ма ка, тагъд рывар да дурын,
Дыууа уыды арцауой, баст, курын да,
курын...
Фала мыл фахудта фаныгуылы хур дар
Арвай хъыгагай хуыцаумам касы,
Бынтондар ныддур да, Кай кань/с
агурга
Андары мысыс, цы дын у ма рыст,
Фыссын та дам ногай ахсавай ма бонай,
Аваццаган ацы фыстаг уыд фастаг.
Ма уарзтан карон пай? Ис, йер ай
зонын,
Абоны онг взырд арцыд ног фандаг.


Кого стихами я пытаюсь поразить, Когда они все сложены о ней давно, Зачем мне серенады надрываясь выть, Когда все барды воспевают лишь её, К чему из ада Персефоне выходить, Которая с собой весну приносит, Пусть остается там, ведь нам
не скрыть, Что на земле теперь другую
превозносят,
Вопросы задавая я ответов жажду, Вы слепы, да скорей в бреду или пьяны? Неужели на свете 7 чудес по вашему, О Главном позабыли вы и не стыдно ли, Солнце в зените, а не греет меня, Извините, но без сожаления, Твоё сердце пылает жарче огня, Наслаждаюсь я этим мгновением. Манят ароматом, дурманят цветы, Но, увы, я их не послушаю, Мне довольно одной её красоты, Как же трудно передать,
что я чувствую.
Всё мечтал, на закатное небо глядя, Что вот-вот отыщу и добьюсь, Но Счастливая Мама Она и Жена, Что осталось - грустно улыбнусь. Эти строки донесутся к тебе
с попутным ветром, И не теряя времени я воспарю ввысь, А Ты стала музой несчастного поэта, Чернее волос твоих одна моя жизнь...

 

Обмен баннерами

banner2.jpg